کد مطلب:34898
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:24
«شاكر» و «شكور» به چه معناست؟
«شاكِرْ» و «شَكُورْ» از ماده «شُكر» به گفته «فروق اللغه» به معني «اعتراف كردن» به نعمت به عنوان بزرگداشت بخشنده نعمت» است، و به گفته «مصباح اللغه» شكر همان «اعتراف به نعمت، و انجام طاعت، و ترك معصيت» است، و لذا گاهي با زبان و گاهي با عمل حاصل ميشود، و به گفته راغب در «مفردات» معني اصلي آن «تصور نعمت و اظهار آن» است، و نقطه مقابل آن «كفر» (و كفران) به معني فراموشي نعمت و پوشيدن آن است، و چهار پاي «شكور» به حيواني گفته ميشود كه آثار رسيدگي و پرورش صاحبش را با چاق شدن نشان ميدهد، سپس شكر را به سه بخش تقسيم ميكند شكر قلبي، شكر زباني و شكر عملي.
اين واژه هنگامي كه در مورد خداوند به كار ميرود چند معني دارد كسي كه طاعت كم را ميپذيرد و ثواب بسيار ميدهد، يا نعمت فراوان ميبخشد و به شكر مختصر راضي ميشود، و در حقيقت به معني جزا و پاداش عمل دادن است، اما نه به مقدار عمل، بلكه به مقدار لطف پروردگار.
بعضي مانند مرحوم «كفعمي» در «مصباح» و مرحوم «صدوق» در «توحيد» معتقدند كه شكر هنگامي كه در مورد خداوند به كار ميرود جنبه مجازي دارد. ولي اگر معني لغوي آن را آنگونه كه در كتاب «العين» آمده است همان «شناخت نيكيها» بدانيم، در مورد خداوند نيز به صورت حقيقي به كار ميرود.
پيامي كه اين وصف الهي به ما ميدهد از يكسو توجه به حقشناسي خداوند است كه او چنان بزرگواري است كه در برابر كمترين عمل صالح بزرگترين پاداش را ميدهد و به اين طريق از بندگان خود تشكر ميكند! توجه به اين حقيقت انگيزة مهمي براي حركت به سوي نيكي و پاكي است.
و از سوي ديگر به ما نيز ميآموزد كه چگونه در مقابل نعمتها و خدمات ديگران پاسخگو باشيم، نه تنها زحمات آنها را در مورد خود فراموش نكنيم، بلكه در مقام پاداش و جبران هرگز مقيد به مساوات و برابري نباشيم.
پيام قرآن ج 4
حضرت آيت الله مكارم شيرازي و ساير همكاران
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.